Réunion à la Bibliothèque royale de Belgique, le 19 février 2022

Vergadering in de Koninklijke Bibliotheek van België op 19 februari 2022

Eerst werd de zilveren muntslag op naam van Hyspaosines (132/1 – 121/0 v.C) en Apodakos (112/1 – 103 v.C) besproken. De studie van de spreker toont aan dat koning Hyspaosines reeds vanaf 132/1 v.C. tetradrachmen sloeg. Na zijn dood in 124 v.C. werd er verder in zijn naam munten geslagen tot 121/0 v.C. De spreker heeft op de keerzijde van deze munten negen verschillende monogrammen geïnventariseerd. De tetradrachmen van deze koning hebben een gemiddelde massa van 16,0 g. Rekening houdend met het massaverlies door slijtage of reiniging, stemt dit overeen met de verlaagde Attische muntstandaard. Tetradrachmen in naam van koning Apodakos (Aggodakos) werden geslagen tussen 112/1 en 103/2 v.C. en een toename van het aantal overgeslagen munten werd opgemerkt. Alle munten vertonen op de keerzijde slechts één monogram. Deze munten hebben een gemiddelde massa van 15,70 gram. De meeste tetradrachmen van deze koningen hebben een diameter tussen 30 en 33 mm en een draaistempeling van 12u of een lichte afwijking hierop (11u of 01u) . Vermoedelijk zijn er ook zilveren drachmen tijdens de regeerperiode van koning Apodakos geslagen, maar tot op heden werden er nog geen teruggevonden. Deze hypothese is gebaseerd op het feit dat er op de voorzijde van een teruggevonden tetradrachme een opmerkelijk kleinere muntstempel werd gebruikt die vermoedelijk bestemd was voor het slagen van drachmen.

Verder ging de spreker in op zijn studie van de zilveren tetradrachmen van koning Attambelos I (49/8 – 24/3 v.C.). Er werden tot op heden tetradrachmen teruggevonden voor de jaren 264 tot 288 SE. Enkel munten met de jaartallen 282 en 285 SE ontbreken in deze reeks. Tijdens zijn regeerperiode was er nog een verlaagde Attische muntstandaard in gebruik. Bij nadere bestudering van de metrologische gegevens, dient te worden vastgesteld dat er 'zware' en 'lichte' tetradrachmen zijn en dat deze laatste 1/4 minder wegen dan de zware, dus de massa van een tridrachme. De gemiddelde massa van de zware munten is 15,28 gram en dat van de lichte munten is 11,58 gram. Aangezien de meeste munten een massaverlies hebben opgelopen door slijtage, kristallisatie en het reinigingsproces, is het aannemelijk dat de theoretische massa van de zware munten 16,32 g en van de lichte munten 12,24 g is. De meeste munten hebben een diameter tussen 26 en 31 mm en een draaistempeling van 12u. Tijdens zijn regeerperiode merken we ook een afname van het zilvergehalte in de tetradrachmen, maar verdere studie dient hierover meer inzichten te verschaffen.

Ter afsluiting van zijn lezing ging de spreker in op het fenomeen van de tegenstempels op de munten van Attambelos IV en de latere koningen (dus vanaf 54 n.C).

Pierre PETIT & Vanessa FRANGVILLE, Les médailles chrétiennes de dévotion en caractères chinois : de la propagande missionnaire aux Églises de Chine

Cette conférence est le résume de l'article au même titre, publié dans la RBN 2022.

Fermer Sluiten Close   ©  KBGN-SRNB, 2008-2022